Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει ερχόμαστε πιο κοντα στο θάνατο

βεβαια ισχυει..!!!οπως και να το κανεις ειτε απο φυσικο θανατο ειτε απο ξαφνικο καποια μερα θα πεθανουμε και καθε δευτερολεπτο που πρναει πλησιαζει η ωρα!!!
αλλα για να μην λεμε και βλακειες.....ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ!!

αυτο φιλτατε ειναι πολυ σχετικο.παντως οπως και να το κανουμε επειδη καποτε θα πεθανουμε οσο παιρναει ο χρονος φτανουμε πιο κοντα σε αυτη τη στιγμη.

ναι...μια αληθεια που ποναει αλλα τι να κανουμε?Μεσ'την ζωη ειναι κι αυτο...

Το καλύτερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να ζοούμε την κάθε στιγμή και να απολαύσουμε το χρόνο που μας έχει δοθεί σε αυτό τον κόσμο.

Ναι!!+φωνω απολυτα μαζι σου!!

Βασικά κανείς δεν ξέρει πότε θα πεθάνει... Μπορεί να είναι σε 10,20 ή και 90 χρόνια... Άρα.... Και πάλι είναι πάρα πολλά τα δευτερόλεπτα για να το σκεφτόμαστε έτσι..

μπορει να πεθανει σε 10,σε 5 2 μερες..μπορει και ωρες...οποτε...δε θα ελγε οτι τοτε ειναι πολλα(πολλα ειναι αλλα οχι αρκετα)

Σημασία δεν έχει το πόσο κοντά του είμαστε αλλά το πως διαχειριζόμαστε αυτά τα δευτερόλεπτα μέχρι να φτάσει αυτή η ώρα!!!

πιστευετε οτι αν ξεραμε ποτε θα πεθανουμε θα καναμε καποια πραγματα και ενεργειες διαφορετικα απο οτι τις εχουμε κανει η προκειτε να τις κανουμε??

Κατά τη γνώμη μου, αν ήξερα πως αυριο, παράδειγμα, θα πεθάνω, θα έκανα αρκετά πράγματα και ενέργιες εντελώς διαφορετικες απο αυτες στην καθημερινη μου ζωη..
Αρχικα, θα σκεφτόμουν τα λάθη μου και θα ζητούσα συγγνώμη απο τα ατομα που εχω πληγώθει και εχω πληγωσει.. Οχι για να με λυπηθουν, απλα για να καταλαβουν πως ειμαι διαφορετική πολλές φορές απο αυτό που δείχνω..
Και όταν πια μου ειχε περισσέψει ελάχιστη ωρα σε αυτόν τον κόσμο, θα πήγαινα να βρω το συμαντικότερο ατομο που ειχα μεχρι εκεινη τη στιγμη, να του ανακοινώσω το θανατό μου, πεθαίνοντας (ανόδυνα) στην αγγαλιά του..

Αυτό το θέμα αποδεικνύει,ότι φοβόμαστε το θάνατο!!Παρόλα αυτά όμως δεν πρέπει να πανικοβληθούμε, αλλά να κάνουμε ότι νιώθουμε πως είναι σωστό και να αξιοποιήσουμε τον χρόνο και τις αρετές που μας έχουν δοθεί, για το καλύτερο όλων!Επίσης πρέπει να το σκέφτεσαι θετικά!Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει είναι και μια εμπειρία που ζούμε και προστίθεται στις υπόλοιπες.Άρα μην σκέφτεσαι πόσα χρόνια σου απομένουν(ακόμα και δευτερόλεπτα),αλλά πόσα έζησες μέχρι τώρα.δηλ πόσες εμπειρίες αποκόμισες σε αυτό το χρόνο.Δεν είναι πάντοτε χάσιμο χρόνου να κοιτάμε το παρελθόν!Γιατί από το δικό μας παρελθόν μπορούμε να δούμε τα λάθη μας, και να μην τα ξανακάνουμε.Το σοφότερο όλων όμως είναι να μαθαίνεις από τα λάθη των άλλων..